ไม่มีทางรู้ถ้ายังไม่ได้ทดสอบ

บิลเป็นเด็กเฟรชชี่ซื่อ ๆ ที่แอบชอบรุ่นพี่ดีกรีดาวคณะคนหนึ่ง บิลไม่รู้อะไรเกี่ยวกับรุ่นพี่เลย จึงเริ่มจากการสอบถามเพื่อน ๆ ในรุ่นด้วยกันเอง บิลจึงรู้มาว่ารุ่นพี่คนนี้เป็นคนที่ชอบดอกไม้มาก ๆ แต่บิลก็รู้สึกว่าข้อมูลมันยังแน่นไม่พอ เลยรวบรวมความกล้าบากบั่นไปหารุ่นพี่ในคณะที่รู้จักเพื่อสอบถามเพิ่มเติม ก็ได้รู้ว่ารุ่นพี่ดีดรีดาวคณะคนนี้ ๆ ชอบกินแซลมอนมาก ๆ เลยทีเดียว หลังจากได้ข้อมูลบิลก็เริ่มคิดว่าจะทำยังไงต่อไปดี จะหาดอกไม้งาม ๆ สักช่อไปให้ หรือจะชวนไปกินแซลมอนดี ไม่นานนักบิลก็ตัดสินใจได้ จึงรวบรวบความกล้าครั้งยิ่งใหญ่ทักแชท Facebook ไปในทันที บิลตัดสินใจชวนรุ่นพี่ไปทานบุฟเฟต์อาหารญี่ปุ่นชื่อดังแห่งหนึ่ง เมื่อถึงเวลาตักอาหารบิลก็จะโชว์สกิลประทับใจด้วยการเดินไปตักข้าวปั้นหน้าซูชิมาโดยทันที และแล้วก็ต้องเศร้าเมื่อพบว่าสาวที่เค้าชวนมาเดทด้วยนั้นไม่ชอบกินซูชิอย่างแรง แม้มันจะเป็นแซลมอนก็ตาม บิลได้เรียนรู้ ครั้งถัดไปบิลจึงตักแต่แซลมอนซาซิมิ มาให้ซึ่งก็ถือว่าทำให้รุ่นพี่ดาวคณะคนนี้ประทับใจได้ไม่มากก็น้อย

ตัวอย่างข้างบนคือการจีบสาวของนายบิล (แม้ว่าชีวิตจริงจะไม่อดุมคติขนาดนี้ก็เถอะ TT) จะเห็นเลยครับว่าบิลจะเริ่มจากการทำ Research ก็คือการเดินไปถามเพื่อน ๆ พี่ ๆ เพื่อดูว่าสาวรุ่นพี่คนนั้นชอบอะไร ไม่ชอบอะไร จากนั้นก็เอามาทำการวิเคราะห์ เพื่อดูว่าจะทำวิธีไหนเพื่อมัดใจสาวให้ได้ เมื่อตัดสินใจได้แล้วก็ทำการลงมิปฏิบัติ แต่บิลก็พลาดในตอนแรกครับ เพราะเค้าเลือกที่จะตักซูชิหน้าแซลมอนมา ซึ่งเป็นสิ่งที่สาวไม่ได้ชอบขนาดนั้น นี่แหละครับที่เค้าเรียกว่าการทดสอบ ในชีวิตจริงก็เหมือนกับการจีบสาวเลยครับ มันจะมี Insight บางอย่างที่เราไม่สามารถรู้ได้ หรือเรามองข้ามมันไป จะไปโทษตอน Research อย่างเดียวก็ไม่ได้ เพราะบางครั้งมันมาพร้อมกับ Emtional ในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่งเท่านั้น การตักซูชิปลาแซลมอนมาทำให้รู้ว่าสาวไม่ปลื้ม เลยเปลี่ยนเป็นแซลมอนซาซิมิ สาวก็ประทับใจมากขึ้น นี่ยังดีนะครับเป็นแค่บุฟเฟต์มื้อเดียว ราคาหลักพันบาท ลองนึกถึงการพัฒนาสินค้า/บริการ ที่ใช้ต้นทุนเป็นหลักล้านสิครับ คงไม่อยากไปลองใจตอนทำเสร็จแล้วแน่นอน